بیماری های مشابه

بیماری ژنژیویت اولسراتیو نکروزان (Necrotizing ulcerative gingivitis) که به‌طور معمول با نام‌های دهان خندقی (trench mouth) یا آنژین ونسان (Vincent angina) شناخته می‌شود، یک بیماری پریودنتال است. این بیماری با علائمی مانند لثه‌های دردناک، اریتماتوز (erythematous)، خونریزی‌کننده، بوی بد دهان و نکروز و اولسر (زخم) در بافت همبند لثه مشخص می‌شود. سایر علائم و نشانه‌ها شامل احساس ناخوشی، تب، لنفادنوپاتی گردنی (cervical lymphadenopathy) و حضور باکتری‌های فوزوباکتر (fusobacteria) و اسپیروکت‌های دهانی (oral spirochetes) است. این بیماری به‌ندرت در مناطق توسعه‌یافته رخ می‌دهد و بیشتر در مناطق در حال توسعه و در ارتباط با تغذیه نامناسب و بهداشت دهان و دندان ضعیف، با شروع در دوران کودکی و نوجوانی مشاهده می‌شود. سایر عوامل خطر شامل سیگار کشیدن، پاسخ ایمنی مختل و استرس هستند. در صورت عدم درمان، ممکن است به نکروز بافت‌های صورت، همانند نوما (noma) یا کانکروم اوریس (cancrum oris)، پیشرفت کند.

نرخ مرگ‌ومیر در بیماری فاشئیت نکروزان (necrotizing fasciitis) بالا است. درمان شامل آنتی‌بیوتیک‌های وسیع‌الطیف وریدی (IV) و دبریدمان جراحی فوری بافت‌های عفونی و غیرزنده است. بنابراین، اگر به این تشخیص فکر می‌کنید، خواندن را متوقف کرده و *همین حالا با یک جراح تماس بگیرید*.

اکتیما گانگرنوزوم (Ecthyma gangrenosum یا EG) به‌عنوان یک تظاهر پوستی در باکتریمیای گرم منفی شناخته می‌شود که به‌طور معمول ناشی از سودوموناس آئروژینوزا (Pseudomonas aeruginosa) است. این وضعیت عمدتاً در بیماران با نقص ایمنی مشاهده می‌شود، اما ضایعات بالینی خاص آن می‌تواند در افراد با سیستم ایمنی سالم و بدون عفونت همزمان نیز بروز کند.

هرپس دهانی‌صورتی (Orofacial herpes)، که به عنوان زخم‌های سرد (cold sores) یا تاول‌های تب (fever blisters) نیز شناخته می‌شود، عمدتاً توسط ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۱ (HSV-1) ایجاد می‌شود، اما ممکن است توسط ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۲ (HSV-2) نیز ایجاد شود. این وضعیت بسیار مسری است و از طریق تماس مستقیم یا تماس با ترشحات افراد بدون علامتی که ویروس را منتقل می‌کنند، پخش می‌شود. ابتلا در دوران کودکی از طریق تماس کودک با کودک یا بوسه والدین رایج است.

گانگرن گازی (Gas gangrene) که به عنوان میونکروز کلستریدیایی (clostridial myonecrosis) نیز شناخته می‌شود، یک عفونت بسیار شدید با نرخ بالای مرگ و میر است. باکتری‌های بی‌هوازی کلستریدیایی مسئول این عفونت نکروز کننده عضله هستند که ممکن است با عفونت پوست و بافت‌های نرم مجاور نیز همراه باشد.

قانقاریا فورنیه (Fournier gangrene) به نکروزیتان فاشئیتیس (necrotizing fasciitis) اطلاق می‌شود که نواحی تناسلی، پرینه و پرینئال را درگیر می‌کند.

کارسینوم سلول سنگفرشی دهانی (Oral squamous cell carcinoma یا SCC) یک بدخیمی است که از اپیتلیوم سطحی دهان منشأ می‌گیرد. مواجهه مزمن با نور فرابنفش (UV) باعث بروز SCC در ناحیه ورمیلیون لب‌ها، به‌ویژه لب پایین و عمدتاً در افراد با پوست روشن می‌شود. در ایالات متحده، تا ۸۰٪ از موارد SCC داخل دهانی با سیگار کشیدن مرتبط است، چه همراه با مصرف زیاد الکل و چه بدون آن؛ الکل نقشی هم‌افزا در توسعه SCC دهانی دارد.

لیشمانیوز بیماری‌ای است که توسط انگل پروتوزوآیی (protozoal parasite) از بیش از ۲۰ گونه مختلف لیشمانیا (Leishmania) ایجاد می‌شود و در مناطق مختلف جهان توزیع شده است. بیش از ۹۰ گونه از پشه خاکی‌های فلبوتومین (phlebotomine sandflies) به‌عنوان ناقل این انگل شناخته شده‌اند. انگل‌ها از طریق نیش پشه‌های خاکی ماده آلوده که برای تولید تخم تغذیه خونی دارند، منتقل می‌شوند. حدود ۷۰ گونه جانوری، از جمله انسان، می‌توانند منبع انگل لیشمانیا باشند. مخازن پستانداران شامل سگ‌ها، جوندگان، اوپوسوم‌ها، خفاش‌ها، آرمادیلوها، هایراکس‌ها و دیگر گونه‌ها هستند.